Rasowy czy adoptowany pies?

Duża część osób pragnąc ożywić lekko zamieszkiwaną przez siebie przestrzeń decyduje się na psa. Psy rasowe a ponadto kundelki posiadają mniej więcej podobną ilość sympatyków. Za psa rasowego trzeba zazwyczaj sporo przeznaczać, zwłaszcza, gdy planujemy takiego, który może pochwalić się imponującym rodowodem.

Kundelka jesteśmy w stanie wziąć ze schroniska albo od kogoś, komu oszczeniła się suczka i musi pozbyć się szczeniąt. Istnieje mit, iż psy mieszane są inteligentniejsze od rasowych. To nie do końca prawdziwość, ponieważ rasy takie jak border collie albo spaniele posiadają w tym względzie w dużym stopniu wyższe od średnich zdolności. W wypadku kundelka jesteśmy w stanie trafić na pieska jednakowo nieprzeciętnie zdolnego, jak i nadzwyczaj odpornego na określone próby nauczenia go czegokolwiek. Zasada takiego typu dotyka skądinąd nie tylko inteligencji, ale też cech fizycznych, agresywności a także wielu innych.

Biorąc wielorasowego szczeniaka przenigdy nie możemy mieć pewności, jakie rozmiary osiągnie jako osobnik dojrzały, bo nie wiemy, jakiego rodzaju ras przedstawiciele brali wkład w powstaniu tejże unikalnej genetycznej mieszanki, a nawet jeżeli wiemy – nie jesteśmy w stanie przewidzieć, jakież geny okażą się przeważające. Jeśli więc zechcemy mieć pojęcie, czego moglibyśmy się po piesku spodziewać – lepszym planem będą psy rasowe.

Jednakowo pudle, owczarki niemieckie, jak i charciki włoskie mają cechy odpowiednie dla własnej rasy, dzięki czemu ich właściciele wiedzą, czy dany pies będzie się porządnie nadawał do polowań, czy będzie lubił najmłodsze pociechy, czy będzie hałaśliwy itd. Z odmiennej strony – jedną z największych zalet kundelków jest to, iż zdołają nas zaskakiwać. Pies to w końcu towarzysz a nie zabawka.